2022-11-30 01:23 AM
انقلاب اسلامی، قیامی در دفاع از کیان دین و مذهب
به عنوان تکمله ای بر این مبحث باید بگوییم که انقلاب اسلامی قبل از آن که حرکتی برای تشکیل یک حکومت دینی باشد، قیامی در دفاع از کیان دین و مذهب بود که مورد هجمه همه جانبه قرار گرفته بود.
پس از مشروطه و ورود تجدد و مدرنیته به ایران در ابعاد گوناگون سیاسی، فرهنگی، آموزشی، اجتماعی و اقتصادی، و استقرار رژیم دست نشانده نظام سلطه و استعمار غرب، شاهد تمامیت خواهی ویژه ای از سوی رژیم پهلوی هستیم که در صدد تغییر و هدم همه بنیادها و نهادها و مظاهر دینی و مذهبی ـ از جمله نهاد روحانیت به عنوان متولی دین و دینداری و تعلیم وتربیت دینی ـ بر می آید تا جایی که حتی تاریخ هجری شمسی را نیز تحمل نکرده و تبدیل به تاریخ شاهنشاهی می کند. اتفاقی که به شکلی گسترده در ترکیه با حکومت کمال آتاتورک رخ داد.
در واقع در چنین شرایطی مساله حفظ کیان دین و مذهب مطرح است که همه فقها به ضرورت مقابله با آن و ذبّ و دفاع از اسلام فتوا می دهند و بسیار عجیب و بعید است که فقیهی مسلمان و شیعه بتواند به سکوت و قعود در برابر چنین رژیمی فتوا دهد و انقلاب اسلامی را از مصادیق رایات و پرچم های طاغوتی قبل از قیام قائم قلمداد کند.
در تاریخ فقه، مساله دفاع از کیان اسلام ـ که وجوب جهاد برای آن در زمان غیبت مورد اتفاق همه فقها است ـ بدین صورت مطرح بوده است که دشمنی کافر در صدد استیلای نظامی و سیاسی بر سرزمینی اسلامی است؛ چه آن که در گذشته و دوران پیشامدرن، عرصه های دیگر مانند فرهنگی و آموزشی و اقتصادی و اجتماعی در جامعه ای مانند ایران، عمدتا در دستان روحانیت و خود مردم بود و حکومت ها نقش زیادی در این امور نداشتند و از همین رو وقتی جهان اسلام با حمله مغولها روبرو می شود، پس از مدتی رژیم مغولی هضم در جامعه اسلامی می شود اما پس از مشروطه و استقرار رژیم دست نشانده پهلوی، در اثر تحولات تمدنی و ساختاری مدرن، حکومت در صدد قبضه و سلطه بر همه امور بر آمد و برای خلع ید کامل از دین و حتی در مواردی ملیت در همه عرصه ها برنامه ریزی کرد و این در واقع بدترین هجمه به کیان دین و جامعه ای اسلامی توسط حکومتی کاملا وابسته به نظام سلطه کفر جهانی بود.
تاثیرات این رژیم بر ابعاد گوناگون جامعه ایران آن چنان گسترده و عمیق بود که ما پس از گذشت چهل سال از پیروزی انقلاب همچنان گرفتار عوارض فعالیت های رژیم مدرن پهلوی در عرصه های گوناگون فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی هستیم.
به عنوان تکمله ای بر این مبحث باید بگوییم که انقلاب اسلامی قبل از آن که حرکتی برای تشکیل یک حکومت دینی باشد، قیامی در دفاع از کیان دین و مذهب بود که مورد هجمه همه جانبه قرار گرفته بود.
پس از مشروطه و ورود تجدد و مدرنیته به ایران در ابعاد گوناگون سیاسی، فرهنگی، آموزشی، اجتماعی و اقتصادی، و استقرار رژیم دست نشانده نظام سلطه و استعمار غرب، شاهد تمامیت خواهی ویژه ای از سوی رژیم پهلوی هستیم که در صدد تغییر و هدم همه بنیادها و نهادها و مظاهر دینی و مذهبی ـ از جمله نهاد روحانیت به عنوان متولی دین و دینداری و تعلیم وتربیت دینی ـ بر می آید تا جایی که حتی تاریخ هجری شمسی را نیز تحمل نکرده و تبدیل به تاریخ شاهنشاهی می کند. اتفاقی که به شکلی گسترده در ترکیه با حکومت کمال آتاتورک رخ داد.
در واقع در چنین شرایطی مساله حفظ کیان دین و مذهب مطرح است که همه فقها به ضرورت مقابله با آن و ذبّ و دفاع از اسلام فتوا می دهند و بسیار عجیب و بعید است که فقیهی مسلمان و شیعه بتواند به سکوت و قعود در برابر چنین رژیمی فتوا دهد و انقلاب اسلامی را از مصادیق رایات و پرچم های طاغوتی قبل از قیام قائم قلمداد کند.
در تاریخ فقه، مساله دفاع از کیان اسلام ـ که وجوب جهاد برای آن در زمان غیبت مورد اتفاق همه فقها است ـ بدین صورت مطرح بوده است که دشمنی کافر در صدد استیلای نظامی و سیاسی بر سرزمینی اسلامی است؛ چه آن که در گذشته و دوران پیشامدرن، عرصه های دیگر مانند فرهنگی و آموزشی و اقتصادی و اجتماعی در جامعه ای مانند ایران، عمدتا در دستان روحانیت و خود مردم بود و حکومت ها نقش زیادی در این امور نداشتند و از همین رو وقتی جهان اسلام با حمله مغولها روبرو می شود، پس از مدتی رژیم مغولی هضم در جامعه اسلامی می شود اما پس از مشروطه و استقرار رژیم دست نشانده پهلوی، در اثر تحولات تمدنی و ساختاری مدرن، حکومت در صدد قبضه و سلطه بر همه امور بر آمد و برای خلع ید کامل از دین و حتی در مواردی ملیت در همه عرصه ها برنامه ریزی کرد و این در واقع بدترین هجمه به کیان دین و جامعه ای اسلامی توسط حکومتی کاملا وابسته به نظام سلطه کفر جهانی بود.
تاثیرات این رژیم بر ابعاد گوناگون جامعه ایران آن چنان گسترده و عمیق بود که ما پس از گذشت چهل سال از پیروزی انقلاب همچنان گرفتار عوارض فعالیت های رژیم مدرن پهلوی در عرصه های گوناگون فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی هستیم.