تحلیلی پیرامون روایات منع از قیام قبل از ظهور و قیام قائم (عج) / مسئولیت‌های اجتماعی

[شهاب]

 

عینیت یافتن بسیاری از احکام خداوند از جمله عدالت و امر به معروف و نهی از منکر و اجرای حدود الهی، در گروی وجود حاکمیتی صالح است و در وضعیت حاکمیت جور بخش عظیمی از این احکام معطل و بر زمین خواهد ماند.

در کتب روایی شیعه روایاتی از قیام پیش از ظهور امام مهدی علیه السلام در برابر حکومت های جور و نامشروع و تلاش برای تشکیل حکومت منع کرده و  شیعیان را از همراهی و پیوستن به این قیامها بر حذر داشته اند.

مقصود این روایات چیست؟ آیا بر اساس این روایات، انقلاب اسلامی و تاسیس نظام جمهوری اسلامی حرکتی بر خلاف نظر اهل بیت علیهم السلام بوده است؟ آیا شیعه موظف به سکوت و قعود پیش از ظهور امام مهدی و انتظار برای تحقق حکومت سراسر عدل اوست؟ یا آن که مفاد و مدلول این روایات امر دیگری است.

در کتب روایی شیعه با روایات متعددی با مضمون نهی از قیام و نهضت قبل از ظهور و قیام امام مهدی علیه السلام مواجه هستیم که بر اساس این روایات کسانی بر این باورند که هر گونه قیام و حرکت اعتراضی و انقلابی برای تشکیل حکومت دینی نامشروع است و شیعه موظف به پرهیز از چنین تلاش هایی در عصر غیبت است.

به نظر ما این روایات علاوه بر این که با آیات و روایات عدیده دیگر تعارض دارند، قاصر از چنین دلالتی هستند و مفاد آنها ناظر به امر دیگری است که در این تحقیق به آن خواهیم پرداخت.