یک حدیث

[شهاب]

حنان بن سدیر صیرفی گوید:

از امام صادق شنیدم که گفت: خبر نزدیکی وفات پیامبر «ص» به او داده شد، در صورتی که صحیح و سالم بود و هیچ دردی نداشت.
و این خبر را جبرئیل به او ابلاغ کرد. پس ندای «نماز جماعت» داد، و به مهاجران و انصار فرمود که همه ی سلاح بردارند؛ و چون مردمان جمع شدند، پیامبر بر منبر بالا رفت و خبر مرگ خود را به ایشان داد،
سپس گفت: «خدا را به یاد آن کس می آورم که پس از من در میان امت والی و حاکم گردد
مبادا بر مسلمانان رحم نکند،
بلکه باید بزرگانشان را محترم شمارد، و بر ناتوانان رحم آورد، و عالم ایشان را بزرگ دارد،
و به آنان زیان نرساند تا خوار شوند،
و به فقر گرفتارشان نکند تا کافر گردند،
و در خانه ی خود را به روی آنان نبندد تا توانای ایشان ناتوان را بخورد …

در پایان این حدیث امام صادق «ع» می فرماید:
«این آخرین سخنی بود که پیامبر «ص» بر منبر خود گفت»،

اذکر الله الوالی من بعدی علی امتی! ألا یرحم علی جماعة المسلمین، فأجل کبیرهم، و رحم ضعیفهم، و وقر عالمهم، و لم یضربهم فیذلهم، و لم یفقرهم فیکفرهم، و لم یغلق بابه دونهم فیأکل قویهم ضعیفهم …