2023-05-23 10:01 PM
? سیاست خارجی ج.ا در دو موضوع خلاصه می شود:
۱-تکذیب روزانه آنچه دیگران ما را بدان محکوم می‌کنند.
۲-اتخاذ یک حالت تدافعی نسبت به نیات و اهداف کشور.
این راهبرد ما را به توسعه اقتصادی، تعامل سازنده با جهان، و سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی و ارتباط پویا با شرکت‌های جهانی هدایت نمی‌کند.
☑️ در تاریخ اقتصاد می آموزیم که «فرصتِ اتصالات» به کشورها و قاره های دیگر، موجب بزرگتر شدن افق و جغرافیای فکری کارآفرینان شد چون معاشرت و تبادل نظر با افراد تکراری و ثابت، شعاع فکر را نیز کوتاه میکند.
انزوای سیاسی به تدریج توهم می آورد، انزوای فکری، فقر و انزوای ارتباطی، هر دو.
☑️ کشوری که ثروت ندارد، در محیط منطقه‌ای یا بین‌المللی هم موثر نیست. اگر ایران سیاست خارجی خود را در مدارهای متعارف قرار ندهد و از محیط بین‌المللی، استفاده علمی، فنی، تجاری و مالی نکند، با افول پایدار مواجه میشود. سیاست خارجی ایران باید در مدار تولید ثروت و توسعه اقتصادی قرار گيرد.
☑️ برای توسعه ایران، #حکمرانی_نو باید بر مسائل اقتصادی و تولید ثروت متمرکز شود، در حالی که امروز متاسفانه در جمهوری اسلامی، سیاست خارجی یک ریل و سیاست اقتصادی یک ریل دیگر دارد؛ کشوری که سیاست خارجی و سیاست اقتصادی‌اش ریل مشترک نداشته باشند، نمیتواند در انتظار توسعه‌یافتگی بنشیند.
☑️ بسیاری از ما میخواهیم به نام "پیشرفت"، خودمان ماهواره بسازیم و پرتاب کنیم به فضا و فکر میکنیم رسیدن به تکنولوژی پرتاب ماهواره یک دستاورد بزرگ است! در حالیکه این تکنولوژی برای حداقل ۷۰ سال پیش بود و الان دنیای غرب به دنبال ارزان کردن این تکنولوژی است.
☑️ ما ایرانیان در رقابتی ابلهانه با جهان غرب فکر میکنیم پیشرفت یعنی بومی سازی تکنولوژی و باید برویم از اول دوچرخه را اختراع کنیم، کاری که حتمن هیچ تفاخری محسوب نمیشود.
مشکل ما این است که در جهان مدرن هستیم و از محصولاتش ارتزاق میکنیم، اما هیچ فهمی از جهان مدرن و بنیانهایش نداریم.
☑️ توسعه در خلا و انزوا رخ نمی‌دهد و برای توسعه یافتگی، راهی جز بین المللی شدن نیست. اگر کشوری بخواهد توسعه پیدا کند، باید شرکای بین‌المللی داشته باشد. بدون شراکت با جهان نمی‌توان پیشرفت کرد. توسعه جز در پیوند تجارت، بازارهای کار، فناوری و بخش خصوصی کشورها شکل نمی‌گیرد.
☑️ اگر ایران روابط عادی با دنیا داشت، شرکت‌های ایرانی می‌توانستند نقش مهمی در توسعه منطقه خلیج فارس داشته باشند. اکنون انواع و اقسام پروژه‌های آب‌رسانی، گازرسانی، برق‌رسانی و مسکن در کشورهای حوزه خلیج فارس وجود دارد که ایرانی‌ها به‌طور بالقوه می‌توانند در آنها نقش‌آفرینی کنند.
☑️ اما اگر نتوان 1000 دلار را از طریق نظام بانکی کشور به‌طور قانونی به خارج منتقل کرد، آیا می‌توان کار پایدار سیاسی برای سال‌ها انجام داد؟ وقتی مشکلات و مسائل مربوط به بانکداری و کشتیرانی و صادرات نفت و گاز حل نشود، آیا می‌توانیم مسائل سیاسی خودمان را در منطقه و جهان حل کنیم؟
☑️ در نظام بین الملل، مهمترین منبع قدرت و امنیت ملی، نه قدرت نظامی که قدرت اقتصادی و رضایت عمومی از شاخصهای اقتصادی است؛ این اصل در شرایطی محقق میشود که سیاست خارجی در جهت الزاماتِ تولیدِ ثروتِ ملی قرار گیرد. در جهان امروز، رضایتِ مردم از وضعیتِ اقتصادی، پایه مستحکم امنیت ملی است.
?? تجربه جهانی به ما می‌گوید، شاید تعامل و ارتباط با آمریکا الزاما به توسعه اقتصادی نینجامد، اما تخاصم و دشمنی با آمریکا حتما مانع از توسعه اقتصادی خواهد شد.
۱-تکذیب روزانه آنچه دیگران ما را بدان محکوم می‌کنند.
۲-اتخاذ یک حالت تدافعی نسبت به نیات و اهداف کشور.
این راهبرد ما را به توسعه اقتصادی، تعامل سازنده با جهان، و سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی و ارتباط پویا با شرکت‌های جهانی هدایت نمی‌کند.
☑️ در تاریخ اقتصاد می آموزیم که «فرصتِ اتصالات» به کشورها و قاره های دیگر، موجب بزرگتر شدن افق و جغرافیای فکری کارآفرینان شد چون معاشرت و تبادل نظر با افراد تکراری و ثابت، شعاع فکر را نیز کوتاه میکند.
انزوای سیاسی به تدریج توهم می آورد، انزوای فکری، فقر و انزوای ارتباطی، هر دو.
☑️ کشوری که ثروت ندارد، در محیط منطقه‌ای یا بین‌المللی هم موثر نیست. اگر ایران سیاست خارجی خود را در مدارهای متعارف قرار ندهد و از محیط بین‌المللی، استفاده علمی، فنی، تجاری و مالی نکند، با افول پایدار مواجه میشود. سیاست خارجی ایران باید در مدار تولید ثروت و توسعه اقتصادی قرار گيرد.
☑️ برای توسعه ایران، #حکمرانی_نو باید بر مسائل اقتصادی و تولید ثروت متمرکز شود، در حالی که امروز متاسفانه در جمهوری اسلامی، سیاست خارجی یک ریل و سیاست اقتصادی یک ریل دیگر دارد؛ کشوری که سیاست خارجی و سیاست اقتصادی‌اش ریل مشترک نداشته باشند، نمیتواند در انتظار توسعه‌یافتگی بنشیند.
☑️ بسیاری از ما میخواهیم به نام "پیشرفت"، خودمان ماهواره بسازیم و پرتاب کنیم به فضا و فکر میکنیم رسیدن به تکنولوژی پرتاب ماهواره یک دستاورد بزرگ است! در حالیکه این تکنولوژی برای حداقل ۷۰ سال پیش بود و الان دنیای غرب به دنبال ارزان کردن این تکنولوژی است.
☑️ ما ایرانیان در رقابتی ابلهانه با جهان غرب فکر میکنیم پیشرفت یعنی بومی سازی تکنولوژی و باید برویم از اول دوچرخه را اختراع کنیم، کاری که حتمن هیچ تفاخری محسوب نمیشود.
مشکل ما این است که در جهان مدرن هستیم و از محصولاتش ارتزاق میکنیم، اما هیچ فهمی از جهان مدرن و بنیانهایش نداریم.
☑️ توسعه در خلا و انزوا رخ نمی‌دهد و برای توسعه یافتگی، راهی جز بین المللی شدن نیست. اگر کشوری بخواهد توسعه پیدا کند، باید شرکای بین‌المللی داشته باشد. بدون شراکت با جهان نمی‌توان پیشرفت کرد. توسعه جز در پیوند تجارت، بازارهای کار، فناوری و بخش خصوصی کشورها شکل نمی‌گیرد.
☑️ اگر ایران روابط عادی با دنیا داشت، شرکت‌های ایرانی می‌توانستند نقش مهمی در توسعه منطقه خلیج فارس داشته باشند. اکنون انواع و اقسام پروژه‌های آب‌رسانی، گازرسانی، برق‌رسانی و مسکن در کشورهای حوزه خلیج فارس وجود دارد که ایرانی‌ها به‌طور بالقوه می‌توانند در آنها نقش‌آفرینی کنند.
☑️ اما اگر نتوان 1000 دلار را از طریق نظام بانکی کشور به‌طور قانونی به خارج منتقل کرد، آیا می‌توان کار پایدار سیاسی برای سال‌ها انجام داد؟ وقتی مشکلات و مسائل مربوط به بانکداری و کشتیرانی و صادرات نفت و گاز حل نشود، آیا می‌توانیم مسائل سیاسی خودمان را در منطقه و جهان حل کنیم؟
☑️ در نظام بین الملل، مهمترین منبع قدرت و امنیت ملی، نه قدرت نظامی که قدرت اقتصادی و رضایت عمومی از شاخصهای اقتصادی است؛ این اصل در شرایطی محقق میشود که سیاست خارجی در جهت الزاماتِ تولیدِ ثروتِ ملی قرار گیرد. در جهان امروز، رضایتِ مردم از وضعیتِ اقتصادی، پایه مستحکم امنیت ملی است.
?? تجربه جهانی به ما می‌گوید، شاید تعامل و ارتباط با آمریکا الزاما به توسعه اقتصادی نینجامد، اما تخاصم و دشمنی با آمریکا حتما مانع از توسعه اقتصادی خواهد شد.