برگ معرفت

[شهاب]

امام صادق مي‌فرمايند:
«وَ اِنَّ رُوحَ الْمُؤمِنِ لَاَشَدُّ اِتِّصالاً بِرُوحِ اللهِ مِنْ اِتِّصالِ شُعاعِ الشَّمْسِ بِها»
اتّصال روح مؤمن به روح خدا شديدتر است از اتّصال شعاع خورشيد به خورشيد.

در واقع تزكيه عبارت از حركت از خود و در خود و به‌سوي خود است ولي به‌سوي خودِ برتر و عبور از حجاب خودِ نازل.
انسان در ابتداي امر خود را همين مرتبه‌ي نازله‌ي روح مي‌پندارد، ولي اگر حجاب بدن و تعلّقات بدني را كنار زد، با حقيقت بالاتري از خود روبه‌رو مي‌شود.
«خودِ نازل» حجاب «خود عالي» است، خودِ نازل كه محجوب از حق است، حجاب «خودِ اصليِ» انسان است كه از حق محجوب نيست

‌اميرالمؤمنين مي‌فرمايند:
«وَ الْحِجَابُ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ خَلْقِهِ خَلْقُه‏»
حجابِ بين خداوند و بين خلق او، خود خلق او مي‌باشند.
و لذا اگر مخلوق از محدوديت‌هاي خود بگذرد با حقيقتي روبه‌رو مي‌شود که آن حقيقت، همان جنبه‌ي قدسي انسان است.