2023-05-18 06:30 AM
بعد از پیامبر اکرم(ص) اسلام به طور مختصر منحرف شد؛ اما در زمان عثمان، چون بنی‌امیه روی کار آمدند، زاویه انحراف به‌تدریج وسیع‌تر و بیشتر شد.
امیر‌المؤمنین(ع) در نامه ۶۲ نهج‌البلاغه که به مردم مصر می‌نویسد، نگرانی خود را بیان می‌کند. دلیل بیعت‌نکردن خود با ابوبکر را ذکر می‌کند
و می‌گوید که وقتی دیده که عده‌ای از دین برگشته‌اند و شعار نابودی دین اسلام را می‌دهند، قیام کرده و در این کار خود را مسئول دانسته است. ایشان علت نگرانی خود را چنین بیان می‌کند:
وَ لَكِنَّنِی آسَى أَنْ یلِی أَمْرَ هَذِهِ اَلْأُمَّـ‹ِ سُفَهَاؤُهَا وَ فُجَّارُهَا
فَیتَّخِذُوا مَالَ اَللَّهِ دُوَلاً وَ عِبَادَهُ خَوَلاً
وَ اَلصَّالِحِینَ حَرْباً وَ اَلْفَاسِقِینَ حِزْباً؛
«ناراحتی من فقط از آن نظر بود که سرپرستی این امت به دست سبک‌مغزانِ کم‌خرد و تبهکارانش افتد؛
در نتیجه مال خدا را به عنوان دارایی ویژه در میان خود بگردانند و بندگانش را بردگان خویش پندارند
و با شایستگان درستکار سر جنگ در پیش گیرند و با ناشایستگان تبهکار، حزب و دار و دسته تشکیل دهند.»
امیر‌المؤمنین(ع) در نامه ۶۲ نهج‌البلاغه که به مردم مصر می‌نویسد، نگرانی خود را بیان می‌کند. دلیل بیعت‌نکردن خود با ابوبکر را ذکر می‌کند
و می‌گوید که وقتی دیده که عده‌ای از دین برگشته‌اند و شعار نابودی دین اسلام را می‌دهند، قیام کرده و در این کار خود را مسئول دانسته است. ایشان علت نگرانی خود را چنین بیان می‌کند:
وَ لَكِنَّنِی آسَى أَنْ یلِی أَمْرَ هَذِهِ اَلْأُمَّـ‹ِ سُفَهَاؤُهَا وَ فُجَّارُهَا
فَیتَّخِذُوا مَالَ اَللَّهِ دُوَلاً وَ عِبَادَهُ خَوَلاً
وَ اَلصَّالِحِینَ حَرْباً وَ اَلْفَاسِقِینَ حِزْباً؛
«ناراحتی من فقط از آن نظر بود که سرپرستی این امت به دست سبک‌مغزانِ کم‌خرد و تبهکارانش افتد؛
در نتیجه مال خدا را به عنوان دارایی ویژه در میان خود بگردانند و بندگانش را بردگان خویش پندارند
و با شایستگان درستکار سر جنگ در پیش گیرند و با ناشایستگان تبهکار، حزب و دار و دسته تشکیل دهند.»