2023-05-12 02:09 PM
قسمت هایی از نامه منسوب به امام سجاد به زهری
... خداوند در قرآن علما را مسئول دانسته آنجا كه فرموده: «حتما بايد آن را به وضوح براي مردم بيان نماييد و كتمانش مكنيد»
سوره آل عمران ، آيه 187 .
و بدان كه كمترين چيزي كه كتمان نموده اي و سبكترين باري كه بر دوش داري اين است كه با انس خود، ستمگر را از وحشت تنهايي رها ساخته اي و راه گمراهي را با نزديك شدن به او و پذيرفتن دعوتش، برايش هموار كرده اي؛
وه چه مي ترسم كه فرداي قيامت همراه با خيانتكاران گرفتار گناه خود باشي و به خاطر درآمدي كه در اثر كمك به ستمگران به دست آورده اي مورد بازخواست قرار گيري؛
زيرا تو چيزي را دريافت كرده اي كه نه از آن تو است و نه از آن كسي كه آن را به تو بخشيده است و به كسي نزديك شده اي كه حق هيچ كس را نپرداخته است و تو نيز از اين نزديكي خود به او براي جلوگيري از باطل استفاده نكرده اي و كسي را كه به جنگ خدا رفته دوست داشته اي.
آيا غير از اين است كه دعوت آنها از تو براي اين بود كه تو را محور چرخش دستگاه ظلم و ستم خود قرار دهند؟ و با پل قرار دادن تو راهي براي گرفتار ساختن مردم پيدا كردند و تو را نردبان گمراهي و مبلغ تباهكاري و پوينده راه خود نمودند.
در تو نسبت به علما آل محمد عليهم السلام بذر شك و شبهه كاشتند و به وسيله تو دل نادانان را صيد كردند -و تو آن چنان در اين كار پيش رفتي كه برجسته ترين وزيران و نيرومندترين ياران آنها هم نمي توانستند اين چنين فسادشان را اصلاح جلوه دهند و راه رفت و آمد خواص و عوام را به درگاه آنها هموار سازند.
در مقابل اين همه خوش خدمتي ، چه بسيار كم به تو مزد دادند در برابر آنچه از تو گرفتند چه كم براي آبادي دنيايت مايه گذاشتند در برابر تخريب آخرتت
پس مراقب خود باش كه ديگري به فكر مراقبت تو نيست و همچون مردي مسيول به حساب خود رسيدگي كن.
وه چه مي ترسم كه تو در شمار كساني باشي كه خداوند در باره آنها در قرآن چنين فرموده است:
«پس بعد از آنان، جانشيناني وارث كتاب آسماني شدند كه متاع اين دنياي پست را مي گيرند و مي گويند: «بخشيده خواهيم شد».
سوره اعراف ، آيه 169
... خداوند در قرآن علما را مسئول دانسته آنجا كه فرموده: «حتما بايد آن را به وضوح براي مردم بيان نماييد و كتمانش مكنيد»
سوره آل عمران ، آيه 187 .
و بدان كه كمترين چيزي كه كتمان نموده اي و سبكترين باري كه بر دوش داري اين است كه با انس خود، ستمگر را از وحشت تنهايي رها ساخته اي و راه گمراهي را با نزديك شدن به او و پذيرفتن دعوتش، برايش هموار كرده اي؛
وه چه مي ترسم كه فرداي قيامت همراه با خيانتكاران گرفتار گناه خود باشي و به خاطر درآمدي كه در اثر كمك به ستمگران به دست آورده اي مورد بازخواست قرار گيري؛
زيرا تو چيزي را دريافت كرده اي كه نه از آن تو است و نه از آن كسي كه آن را به تو بخشيده است و به كسي نزديك شده اي كه حق هيچ كس را نپرداخته است و تو نيز از اين نزديكي خود به او براي جلوگيري از باطل استفاده نكرده اي و كسي را كه به جنگ خدا رفته دوست داشته اي.
آيا غير از اين است كه دعوت آنها از تو براي اين بود كه تو را محور چرخش دستگاه ظلم و ستم خود قرار دهند؟ و با پل قرار دادن تو راهي براي گرفتار ساختن مردم پيدا كردند و تو را نردبان گمراهي و مبلغ تباهكاري و پوينده راه خود نمودند.
در تو نسبت به علما آل محمد عليهم السلام بذر شك و شبهه كاشتند و به وسيله تو دل نادانان را صيد كردند -و تو آن چنان در اين كار پيش رفتي كه برجسته ترين وزيران و نيرومندترين ياران آنها هم نمي توانستند اين چنين فسادشان را اصلاح جلوه دهند و راه رفت و آمد خواص و عوام را به درگاه آنها هموار سازند.
در مقابل اين همه خوش خدمتي ، چه بسيار كم به تو مزد دادند در برابر آنچه از تو گرفتند چه كم براي آبادي دنيايت مايه گذاشتند در برابر تخريب آخرتت
پس مراقب خود باش كه ديگري به فكر مراقبت تو نيست و همچون مردي مسيول به حساب خود رسيدگي كن.
وه چه مي ترسم كه تو در شمار كساني باشي كه خداوند در باره آنها در قرآن چنين فرموده است:
«پس بعد از آنان، جانشيناني وارث كتاب آسماني شدند كه متاع اين دنياي پست را مي گيرند و مي گويند: «بخشيده خواهيم شد».
سوره اعراف ، آيه 169