یک جرعه شعر - نسخهی قابل چاپ +- تالار گفتگو - قرآن و حدیث (https://quran-hadis.com) +-- انجمن: فرهنگ و ادبیات (https://quran-hadis.com/forumdisplay.php?fid=36) +--- انجمن: ادبیات (https://quran-hadis.com/forumdisplay.php?fid=38) +--- موضوع: یک جرعه شعر (/showthread.php?tid=94) صفحهها:
1
2
|
یک جرعه شعر - شهاب - 2023-04-10 یک جرعه شعر
از ادبیات ایران و جهان
RE: یک جرعه شعر - شهاب - 2023-04-10 هله پاسبان منزل تو چگونه پاسبانی
که ببرد رخت ما را همه دزد شب نهانی
بزن آب سرد بر رو بجه و بکن علالا
که ز خوابناکی تو همه سود شد زیانی
که چراغ دزد باشد شب و خواب پاسبانان
به دمی چراغشان را ز چه رو نمینشانی
بگذار کاهلی را چو ستاره شبروی کن
ز زمینیان چه ترسی که سوار آسمانی
دو سه عوعو سگانه نزند ره سواران
چه برد ز شیر شرزه سگ و گاو کاهدانی
سگ خشم و گاو شهوت چه زنند پیش شیری
که به بیشه حقایق بدرد صف عیانی
نه دو قطره آب بودی که سفینهای و نوحی
به میان موج طوفان چپ و راست میدوانی
چو خدا بود پناهت چه خطر بود ز راهت
به فلک رسد کلاهت که سر همه سرانی
چه نکو طریق باشد که خدا رفیق باشد
سفر درشت گردد چو بهشت جاودانی
تو مگو که ارمغانی چه برم پی نشانی
که بس است مهر و مه را رخ خویش ارمغانی
تو اگر روی و گر نی بدود سعادت تو
همه کار برگزارد به سکون و مهربانی
چو غلام توست دولت کندت هزار خدمت
که ندارد از تو چاره و گرش ز در برانی
تو بخسپ خوش که بختت ز برای تو نخسپد
تو بگیر سنگ در کف که شود عقیق کانی
به فلک برآ چو عیسی ارنی بگو چو موسی
که خدا تو را نگوید که خموش لن ترانی
خمش ای دل و چه چاره سر خم اگر بگیری
دل خنب برشکافد چو بجوشد این معانی
دو هزار بار هر دم تو بخوانی این غزل را
اگر آن سوی حقایق سیران او بدانی
مولانا
RE: یک جرعه شعر - شهاب - 2023-04-10 ز سگان کویت ای جان که دهد مرا نشانی
که ندیدم از تو بوئی و گذشت زندگانی
دل من نشان کویت ز جهان بجست عمری
که خبر نبود دل را که تو در میان جانی
ز غمت چو مرغ بسمل شب و روز میطپیدم
چو به لب رسید جانم پس ازین دگر تو دانی
به عتاب گفته بودی که برآتشت نشانم
چو مرا بسوخت عشقت چه بر آتشم نشانی
همه بندها گشادی به طریق دلفریبی
همه دستها ببستی به کمال دلستانی
تو چه گنجی آخر ای جان که به کون در نگنجی
تو چه گوهری که در دل شدهای بدین نهانی
دو جهان پر از گهر شد ز فروغ تو ولیکن
به تو کی توان رسیدن که تو گنج بی کرانی
همه عاشقان عالم همه مفلسان عاشق
ز تو ماندهاند حیران که به هیچ می نمانی
چو به سر کشی در آیی همه سروران دین را
ز سر نیازمندی چو قلم به سر دوانی
دل تشنگان عاشق ز غم تو سوخت در بر
چه شود اگر شرابی بر تشنگان رسانی
اگر از پی تو عطار اثر وصال یابد
دو جهان به سر برآرد ز جواهر معانی
عطار
RE: یک جرعه شعر - شهاب - 2023-04-10 چو نماز شام هر کس بنهد چراغ و خوانی
منم و خیال یاری غم و نوحه و فغانی
چو وضو ز اشک سازم بود آتشین نمازم
در مسجدم بسوزد چو بدو رسد اذانی
رخ قبلهام کجا شد که نماز من قضا شد
ز قضا رسد هماره به من و تو امتحانی
عجبا نماز مستان تو بگو درست هست آن
که نداند او زمانی نشناسد او مکانی
عجبا دو رکعت است این عجبا که هشتمین است
عجبا چه سوره خواندم چو نداشتم زبانی
در حق چگونه کوبم که نه دست ماند و نه دل
دل و دست چون تو بردی بده ای خدا امانی
به خدا خبر ندارم چو نماز میگزارم
که تمام شد رکوعی که امام شد فلانی
پس از این چو سایه باشم پس و پیش هر امامی
که بکاهم و فزایم ز حراک سایه بانی
به رکوع سایه منگر به قیام سایه منگر
مطلب ز سایه قصدی مطلب ز سایه جانی
ز حساب رست سایه که به جان غیر جنبد
که همیزند دو دستک که کجاست سایه دانی
چو شه است سایه بانم چو روان شود روانم
چو نشیند او نشستم به کرانه دکانی
چو مرا نماند مایه منم و حدیث سایه
چه کند دهان سایه تبعیت دهانی
نکنی خمش برادر چو پری ز آب و آذر
ز سبو همان تلابد که در او کنند یا نی
مولانا
RE: یک جرعه شعر - شهاب - 2023-04-10 نه طریق دوستان است و نه شرط مهربانی
که به دوستان یک دل سر دست برفشانی
دلم از تو چون برنجد که به وهم در نگنجد
که جواب تلخ گویی تو بدین شکردهانی
نفسی بیا و بنشین سخنی بگو و بشنو
که به تشنگی بمردم بر آب زندگانی
غم دل به کس نگویم که بگفت رنگ رویم
تو به صورتم نگه کن که سرایرم بدانی
عجبت نیاید از من سخنان سوزناکم
عجب است اگر بسوزم چو بر آتشم نشانی؟
دل عارفان ببردند و قرار پارسایان
همه شاهدان به صورت تو به صورت و معانی
نه خلاف عهد کردم که حدیث جز تو گفتم
همه بر سر زبانند و تو در میان جانی
اگرت به هر که دنیا بدهند حیف باشد
و گرت به هر چه عقبی بخرند رایگانی
تو نظیر من ببینی و بدیل من بگیری
عوض تو من نیابم که به هیچ کس نمانی
نه عجب کمال حسنت که به صد زبان بگویم
که هنوز پیش ذکرت خجلم ز بی زبانی
مده ای رفیق پندم که نظر بر او فکندم
تو میان ما ندانی که چه میرود نهانی
مزن ای عدو به تیرم که بدین قدر نمیرم
خبرش بگو که جانت بدهم به مژدگانی
بت من چه جای لیلی که بریخت خون مجنون
اگر این قمر ببینی دگر آن سمر نخوانی
دل دردمند سعدی ز محبت تو خون شد
نه به وصل میرسانی نه به قتل میرهانی
سعدی
RE: یک جرعه شعر - شهاب - 2023-04-10 غم تو خجسته بادا، که غمیست جاودانی ندهم چنین غمی را به هزار شادمانی منم آنکه خدمت تو کنم و نمیتوانم تویی آنکه چاره من نکنی و میتوانی عمعق بخاری RE: یک جرعه شعر - شهاب - 2023-04-10 اگرت معیشتی هست و کفافِ کامرانی به مرادِ خویش برخور ز درختِ زندگانی می و چنگ و کنجِ خلوت سه چهار یارِ همدم به از این دگر چه باشد ز نعیمِ این جهانی به غنیمتِ جوانی ز بهارِ عمر برخور که نه بهتر از بهارست و نه خوش تر از جوانی دمِ نقد خوش برآور ببر از غمِ جهان دل ز میانِ جان رضا ده به قضای آسمانی بنشین به تازهرویی ز زمانه داد بستان به سماعِ ارغنونی به شراب ارغوانی حکیم نزاری RE: یک جرعه شعر - شهاب - 2023-04-10 چه حذر کنم ز مردن که توام بقای جانی چه خوش است جان سپردن اگرش تو میستانی هله تیغ عشق برکش بکش این شکسته دل را که ز کشتن تو یابد دل مرده زندگانی پی جستن نشانت ز نشان خود گذشتم که کسی نشان نیابد ز تو جز به بی نشانی خوارزمی RE: یک جرعه شعر - شهاب - 2023-04-10 ز تو بیوفا چه جوییم نشان مهربانی؟ بتو سنگدل چه گوییم حکایت نهانی؟ که چو قاصدی فرستیم به دشمنی برآیی که چو قصهای نویسیم به دشمنان رسانی چو بهانه میگرفتی و وفا نمینمودی ز چه خانه مینمودی به غریب کاروانی؟ قدمم گرفت، تندی مکن، ای سوار، تندی غم مستمند میخور، چه سمند میدوانی دل اوحدی شکستن، ز میانه دور جستن نه طریق دوستان است و نه شرط مهربانی اوحدی RE: یک جرعه شعر - شهاب - 2023-05-14 گاهی گمان نمی کنی ولی خوب می شود
گاهی نمی شود که نمی شود که نمی شود
گاهی بساط عیش خودش جور می شود
گاهی دگر، تهیه بدستور می شود
گه جور می شود خود آن بی مقدمه
گه با دو صد مقدمه ناجور می شود
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است
گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود
گاهی گدای گدایی و بخت با تو یار نیست
گاهی تمام شهر گدای تو می شود…
گاهی برای خنده دلم تنگ می شود
گاهی دلم تراشه ای از سنگ می شود
گاهی تمام آبی این آسمان ما
یکباره تیره گشته و بی رنگ می شود
گاهی نفس به تیزی شمشیر می شود
ازهرچه زندگیست دلت سیر می شود
گویی به خواب بود جوانی مان گذشت
گاهی چه زود فرصت مان دیر می شود
کاری ندارم کجایی چه می کنی
بی عشق سر مکن که دلت پیر می شود
RE: یک جرعه شعر - شهاب - 2023-05-28 گفتم: زكجايي تو؟ تسخر زد و گفتا : من نيميم ز تركستان، نيميم ز فرغانه! نيميم ز آب و گل، نيميم ز جان و دل، نيميم لب دريا، نيمي همه دردانه ! ديوان شمس RE: یک جرعه شعر - شهاب - 2023-05-28 پيش از آن كاندر جهان جام مي و انگور بود، از شراب لايزالي جان ما مخمور بود. ما به بغداد ازل كوس اناالحق ميزديم پيش از آن كاين گيرودار و قصه منصور بود. ديوان شمس RE: یک جرعه شعر - شهاب - 2023-05-28 يوسف كنعانيم، روي چو ماهم گواست؛ هيچكس از آفتاب خط و گواهي نخواست. اي گل و گلزارها، كيست گواه شما؟ رنگ كه در چشمهاست، بوي كه در مغزهاست . ديوان شمس RE: یک جرعه شعر - شهاب - 2023-05-28 تا ز روز و شب برون جستم چنان كه ز اسپر بگذرد نوك سنان؛ كه از آن سو جمله ملت يكي است؛ صد هزاران سال و يك ساعت يكي است. هست ازل را و ابد را اتحاد؛ عقل را ره نيست سوي انتقاد. مثنوي RE: یک جرعه شعر - شهاب - 2023-05-28 چرخ در گردش اسير هوش ماست؛ باده در جوشش گداي جوش ماست. باده از ما مست شد، ني ما از او؛ قالب از ما هست شد ني ما از او. مثنوي |